قهوه و سیگار با برسون ، سارتر و فالکنر

بالاخره نتایج کارشناسی ارشد سینما دیروزاعلام شد و خوشبختانه همانجایی که می‌خواستم قبول شدم : دانشگاه هنر. این خواسته روز مصاحبه در ذهنم شکل گرفت . راستش را بخواهید گروه سینمای دانشگاه تهران را زیاد نپسندیدم . چون سال اولی است که این رشته را پذیرش می‌کنند به نظرمی‌رسید آمادگی برگزاری این دوره را فعلاً ندارند . جالب آنکه روز قبل از مصاحبه دکتر محمود عزیزی به عنوان مدیرگروه هنرهای نمایشی که فعلاً متولی رشته سینما هم هست ازپذیرش دانشجوی کارشناسی ارشد سینما اظهار بی اطلاعی کرد!!!! ولی فردای همانروز همراه با خانم نغمه ثمینی و آقایان تاجبخش فناییان ، دهقانپور و بنده خدای دیگری که نشناختم در اتاق مصاحبه حاضر بود و جمع فعالان تئاتر (البته به جز دهقانپور) همگی با هم سوالات تخصصی سینما ! می‌پرسیدند . اول که وارد اتاق شدم کمی با دهقانپور و ثمینی شوخی کردم و گفتم من که ندیدم هیچکدام از مصاحبه شوندگان از اتاق خارج شوند  ، ثمینی با ملاحت همیشگی خندید و دهقانپور جواب داد : آره دیگه اینقدر مصاحبه سخته خودشونو از همین پنجره پرت میکنن پایین . بعد هم بلافاصله گفت :پسرم اجازه بده قبل از شروع مصاحبه نکته‌ی مهمی رو بهت یادآور بشم و اون هم اینکه گرایش سینما در دانشگاه تهران با  دانشگاه هنر فرق داره . یه فرق اساسی و اون هم اینکه اینجا رشته‌اش مطالعات و پژوهش های سینماییه ولی دانشگاه هنر گرایشی رو داره که بیشتر به جنبه‌های عملی فیلمسازی می‌پردازه . حالا اگر تمایل داری مصاحبه رو شروع کنیم اگر هم نه که شما رو به خیر و مارو به سلامت . تا خواستم دهان باز کنم و بگویم پدرجان ! در دفترچه که همچنین چیزی درج نشده بود و مقابل هردو دانشگاه نوشته بودند سینما ، تاجبخش فناییان اجازه نداد کلامم منعقد بشه و فوری پرسید فیلمی که همراهت آوردی چی هست  که اونهم تا خواستم شروع کنم که بله این فیلم اگه بشه اسمشو گذاشت یه جورایی ادای دینه به ساموئل بکت و بویژه جیم جارموش و.... که متوجه شدم اصلاً گوش نمی‌کند و تندو تند رزومه‌ی کاری ام را ورق می زند بعد ثمینی پرسید :( البته اون یکی دیگه به من پسرم نگفت ) خب  ، شما به چه حوزه ای از پژوهش سینمایی علاقه دارید؟ فقط فرصت پیدا کردم بگویم : حوزه‌ی نظریه‌های سینمایی که این بار آن فرد ناشناس عنان سخن را بدست گرفت و فوری پرسید : خیلی زود  ، تند ، سریع به کمک یکی از نظریات سینمایی یک فیلم رو برای ما تحلیل کن . من هم همینطور خشکم زده بود چون تا آنجایی که سواد من قد می داد معمولاً نظریات سینمایی چارچوب‌هایی کلی به دست می‌دهند که می‌توان به کمک آنها مسیر حرکت را مشخص کرد و نگرش اساسی را شکل داد ونهایتاً بتوان به کمک آنها مجموعه آثار یک فیلمساز را از لحاظ ویژگی‌های اساسی و بسیار کلی تحلیل کرد نه آنکه روشی قدم به قدم برای تحلیل یک فیلم خاص به دست دهد ولی تا خواستم موضعم را در این زمینه با ملاحظه کاری ابراز کنم ثمینی سریع پرسید : خب  ، شما ترجیح میدین از چارچوب فکری ژاک لکان برای تحلیل یک فیلم روانشناختی استفاده کنید یا چارچوب نظری فروید ؟ خواستم بگویم من منظورم حوزه نظریات سینمایی بود نه حوزه نظریات روانشناسی که دکتر عزیزی که تقریباً پشت سرم نشسته بود گفت : یعنی منظورت اینه که نظریات مربوط به حوزه‌های غیر سینمایی به سینما کمک نمی‌کنند؟ تا خواستم بگویم بر منکرش لعنت پرسید : نکنه منظورت اینه که مثلاً یکی مثل سوسور یا لوی استروس بیشتر از یکی مثل مانستربرگ یا آرنهایم در پیشرفت سینما نقش داشته ؟ همینطور میان سوالات رگباری اینچنین گرفتار شده بودم که فرد ناشناس فرمود: خب دوست عزیز موفق باشید . مصاحبه تموم شد تا خواستم بپرسم پس فیلمم چی؟ به اون یه نگاه هم نمی‌اندازید یا در موردش سوال نمی پرسید که عزیزی محترمانه راه خروج را نشانم داد . تاجبخش فناییان همچنان رزومه‌ام را ورق می‌زد آخرش هم نفهمیدم توی آن رزومه‌ی هفت رنگ من توانست چیز دندان گیری پیدا کند یا خیر؟ از اتاق که بیرون آمدم دعا کردم دانشگاه هنر قبول شوم . دعایم امروز مستجاب شد . 

بعد از تحریر :

راستش را بخواهید من فکر می‌کنم تفاوت ذکرشده میان گرایش سینما در دو دانشگاه تنها توجیهی بود بر آمادگی نداشتن دانشگاه تهران برای برگزاری این دوره . یعنی عدم هماهنگی میان تصمیم گیرندگان اصلی برای افتتاح این رشته و تشکیل پردیس هنرهای زیبا در دانشگاه تهران و عوامل اجرایی و هیات علمی دانشگاه که به این جا ختم شد . در واقع فکر می‌کنم دانشگاه تهرانی ها زرنگی به خرج داده و با مطرح کردن این قضیه در واقع کلک مرغابی زدند . یعنی من احساس می‌کنم اصل قضیه این است که در آنجا به دلیل عدم هماهنگی ، امکانات عملی و کارگاهی برای رشته‌ای مثل سینما تدارک ندیده  و فقط تقاضای افتتاح این رشته را کرده ‌بودند که با توجه به اعتبار دانشگاه با آن موافقت شده بود حالا با مجموعه شرایط ایجاد شده اینطور بیان می کنند اینجا رشته پژوهش های سینمایی دارد که نیازی به کارگاه و امکانات عملی نداشته باشند . حالا دانشجویان تهران بنشینند و اساتید تئاتر و ادبیات نمایشی مثل دکتر عزیزی ، ناظرزاده کرمانی ، ثمینی ، جدیکار و ..... از سینما روی کاغذ برایشان بگویند .